Paul (90) en Truus (88) wonen al 62 jaar aan het Zocherplantsoen. Met mooi weer gaan ze samen op een bankje in het park in het zonnetje zitten. Pelmolenweg.

Helaas zijn Paul en Truus van Bunnik overleden. Paul van Bunnik op 8 januari van dit jaar en zijn vrouw Truus op 19 januari 2017.

“Ik was koster in de kerk hierachter. Het huis moest verbouwd worden en toen konden we hier in. Ik heb een half jaar gewacht. Dit was nog een kosterswoning, maar nu niet meer. Ik heb het gekocht in 1980. De Martinuskerk was een katholieke kerk. Het was heel uitgebreid, tot aan Bunnik was de parochie. Het werd goed bezocht. Dan had je hier de zeven steegjes, en dat waren meestal katholieken en die kwamen ook allemaal naar de kerk. Ja, toen zat de kerk wel vol, goed bezet. En elke dag had we ’s morgens 3 missen en ’s middags dopen. Er was altijd wat te doen. Ik heb er met plezier gewerkt tot 1970. Toen ging de kerk dicht. Het was één van de eerste kerken die dichtging. We hebben vier kinderen. De oudste is ergens anders geboren en de drie jongsten zijn hier geboren. Ons derde kind is overleden, aan het hart. Die is maar 7 weken oud geworden. Hij had een hartafwijking, konden ze niets aan doen. Paul heette ie. Ik ben 90 en mijn vrouw is 88 en we zijn gelijk jarig op 5 november. We blijven hier wonen, maar je weet nooit wat er met ons gebeurd hè. Als we dan naar een verpleeghuis moeten, dan naar het Bartholomeus. We wonen hier mooi. De singel zien wij niet natuurlijk. We hebben mooie bomen hier, dat is goed voor de zuurstof, alleen die bomen hebben ook weer een nadeel, je hebt hier ’s middags nooit geen zon. Voor de rest is het hier prachtig wonen. Ik loop naar de Twijnstraat naar de Albert Heijn. En ’s avonds om half 7, dan ben ik zo’n beetje klaar met mijn huishoudelijke klusjes en dan ga ik lopen tot aan de Geertekerk en dan ga ik het plantsoen in en dan loop ik tot het Ledig Erf, langs de cafés allemaal en dan zo kom ik weer terug. Precies een half uur. Kom ik terug en dan heeft mama de koffie gezet. Het is prachtig hier. ”