Jill 65 jaar (1951) & Jan 67 jaar (1950) Wijde Doelen

Jan: “Het is ideaal om hier te wonen. Dat heb ik van het begin af aan zo ervaren. Vooral als het mooie dagen zijn in de zomerse tijd, dan staan de deuren hier open, ja, dan voel ik me echt gelukkig hier. Gelukkig in de zin van: ‘het is een voorrecht om hier te mogen wonen’. We zijn hier in 1978 komen wonen. In het begin hebben we het gehuurd. De familie die eerst in dit huis woonde wilde dat wij de keuken overnamen, maar dat was zo’n foeilelijke keuken, dat hebben we niet gedaan. Ook met het idee van die keuken zit vast en dat mag je niet weghalen, maar dat hebben ze dus wel gedaan. Toen wij in het huis trokken stond er dus alleen een heel gammel onderstelletje met een emmer voor afvoer en een koperen kraantje. D’r zaten ook scheuren in de vloer.”

Jill: “Die mevrouw was een weduwe en ze hadden niets gedaan aan het huis sinds de dood van haar man. Er was zeker 3 of 4 jaar niets gebeurd.”

Jan: “In eerste instantie zag ik het niet zo zitten om hier te gaan wonen, maar een vriend van mij zei: ‘Joh dat moet je doen, dat is fantastisch, met die ruimte achter het huis.’ Uiteindelijk hebben we daar geen spijt van gehad.”

Jill: “Toen hebben we het gehuurd en die huur was echt zo laag, dat was niet in verhouding tot de opknapbeurt die nodig was voor dit huis.”

Jan: “De verhuurder heeft een aannemer gestuurd. Die heeft dus een offerte gemaakt en de kosten van het opknappen van het huis stonden niet in verhouding tot de huurprijs. Toen hebben we gezegd: ‘dan lijkt het me verstandig dat we het van jullie kopen.’ Binnen een week of tien dagen was het allemaal geregeld.”

Jill: “We hadden toen nog geen kinderen, maar later wel en het is een klein huis.”

Jan: “Je past je dan aan.”

Jill: “Je gaat steeds verbouwen en meer ruimte creëren.”

Jan: “We hadden eerst de natte ruimte, douche en dat soort dingen, achter in de schuur gedaan. Naarmate de kinderen groter werden hebben we daar kamertjes gemaakt.”

Jill: “En op een gegeven moment waren ze 15 en 17 jaar oud en dan gaan ze ook het huis uit. Dan is het hier groot zat voor ons. In de tijd dat de jongens hier nog woonden kwam ik op een dag thuis en toen waren ze zelf de boel aan het verbouwen. Ze hadden kop of munt gegooid om te bepalen wie er op de vliering moest slapen en wie de kamer kreeg. Het was eigenlijk de bedoeling dat ze allebei op de vliering zouden slapen en dat in de kamer de bureaus zouden staan, maar ze wilden meer privacy.”

Jan: “We vinden het hier zo fijn, vanwege de omgeving en het is handig, want we hebben huisdieren.”

Jill: “We hadden eerst twee katten en een hond en nu hebben we één kat en een hond. We hebben in totaal drie honden gehad. Marie is de derde.”

Jan: “Daarvoor hadden we Sophie.”

Jill: “Het heeft hier het karakter van een dorp, maar je loopt 10 minuten verder en je bent anoniem en dat vind ik heel prettig. En de omgeving is ideaal. Het is relatief rustig. Alleen al die fietsen hier voor de deur als er een festival is.”

Jan: “Overlast van de festivals hier is echt van de laatste tijd. De mensen komen van heinde en ver, Utrecht is natuurlijk ook gegroeid, en die komen allemaal op de fiets vanuit Leidsche Rijn en Houten.”

Jill: “In het begin was het leuk al die festivals, maar het probleem is dat ze nu te succesvol zijn.”

Jan: “Ik heb wel eens gezegd dat als er iemand komt die 750.000 euro wil betalen voor ons huis, dan denk ik dat we gaan overwegen om het te verkopen. Maar we blijven hier zelf voorlopig zitten.”