Hilda 46 (1971) en Bas 49 (1968)  en hun collega’s

Tapas Club, kantoor Zonnenburg

Bas: “In 2004 hebben we onze baan opgezegd en zijn we een jaar naar de Carieb gaan zeilen met de kinderen, Sem was 1 en Lisanne was 3. We ontdekten al langs de Spaanse kust dat je daar heel lekker tapas kan eten. Dat wisten we al, maar het was wel een inzicht van: ‘hé dat hebben we nog niet echt in Nederland. Toen we terugkwamen zijn we dat serieus gaan onderzoeken en niet gehinderd door enige kennis begonnen.”

Hilda: “Voor de reis zei Bas al: ‘als ik toch mijn baan opzeg wil ik na de reis voor mezelf beginnen.

Bas: “Dat is een goed moment om het te proberen, tijdens de reis kon ik nadenken over wat Ik wilde. Als je naar de Nederlandse markt kijkt zagen wij toen dat er heel veel Hollandse hapjes zijn en Oosterse, maar van het Mediterrane deel best weinig. Dus naast dat we het heel erg leuk vonden en lekker….”

Hilda: “En vooral ook het delen met elkaar, dus schaaltjes op tafel, dingen van elkaar proeven en daarover praten…”

Bas: “Het begon toen, 10 jaar geleden, net te komen, de tapas restaurants. Nu zijn er veel tapas restaurants en ze zijn bijna allemaal succesvol.

Hilda: “We zoeken hele mooie hapjes in Mediterrane landen en die halen we in grote hoeveelheden hierheen. We verkopen ze onder het merk Tapas Club aan horeca en cateraars. We proberen het idee van delen (van tapas) ook verder zakelijk toe te passen. We maken gebruik van bestaande productielocaties in Spanje, die bepaalde tapas heel goed kunnen bereiden. We maken gebruik van vrachtwagens die al rijden, daar gaan onze tapas in mee.”

Bas: “We delen ook ons kantoor en delen ons personeel zelfs. We hebben heel veel parttimers. We gebruiken vaak Greenwheels als auto. We proberen de footprint zo klein mogelijk te houden. We maken gebruik van wat er al is.”

Hilda: “We kiezen voor delen omdat dat goed voelt. Waarom zou je geen gebruik maken van dingen die er al zijn als die perfect zijn? En daarmee werkten we al snel als een professionele netwerkorganisatie.”

Bas: “De basis ligt in de tapas zelf. Dat je heerlijke hapjes op tafel zet, met elkaar deelt en daar samen van geniet.

Hilda: “Via Marktplaats zijn we aan deze plek gekomen. We hebben eerst vanuit huis gewerkt. Toen lagen de drie kinderen op één slaapkamer en hadden we de bovenverdieping als kantoor. We wilden graag een kantoor met een keuken, omdat we natuurlijk veel met eten doen.”

Bas: “Het is zo’n mooi plekje.”

Hilda: “Van dit woonhuis is een bedrijfsverzamelpand gemaakt. We hebben twee kantoren en een gezamenlijke keuken. Je kan het op het bord zetten als je in de keuken wilt vergaderen. Hier wordt ook geluncht.”

Bas: “Het is vier minuten lopen. In het begin ging ik op de fiets, maar met het slot er af halen en er op zetten was lopen eigenlijk net zo snel.”

Hilda: “Het is ook een leuke wandeling door het park. Het is zo dichtbij. Het is ideaal, geen reistijd.”

Bas: “Het pand is het oude woonhuis van de professor Sterrenkunde, het zit naast museum Sterrenwacht. Zo uniek dat uitzicht op de singel, het park en die bomen.”

Hilda: “Zelfs als ik anderhalf uur ga werken ga ik hierheen, omdat het zo’n lekkere plek is.”

Bas: “Het is ook lekker rustig hier, heel groen en toch midden in de stad.”