Melanie 46 (1970), Matthijs 48 (1969), Hester 14 (2003) en Anna 11 (2006), Hieronymusplantsoen

Matthijs: “Ik beklom een keer de Domtoren en bekeek de stad. Ik vind het heel erg leuk om de toren te beklimmen. Ik zocht naar een plek waar je huizen in de binnenstad had die aan twee kanten vrij uitkeken en toen zag ik dit rijtje vanaf de Dom. Sindsdien ben ik de huizen in deze straat in de gaten gaan houden of er een keer een huis vrijkwam. Dat was na 2 of 3 jaar.”

Melanie: “Eigenlijk kwam het ook mooi op ons pad toen we echt serieus verder moesten kijken. We kregen Anna en toen moesten we echt verhuizen naar een groter huis.”

Matthijs: “Ons huis op het Geertekerkhof werd te klein. Daar hadden we een heel mooi hoekhuis. Daar hebben we ook heel fijn gewoond, prachtig uitzicht.”

Melanie: “We hadden één slaapkamer waar we met z’n viertjes sliepen. Dat was heel knus, maar het was ook genoeg op een gegeven moment.”

Anna: “Toen we bezig waren met de verhuizing werd ik geboren.”

Melanie: “Mooi is het om hier te wonen. Ik vind het heel rustig en heel vrij en natuurlijk hebben we heel veel geluk met scholen die in de buurt zitten. Dat vind ik belangrijk. De kinderen gaan om de hoek naar school.”

Anna: “Ik ren gewoon naar school.”

Melanie: “En Hester op 5 minuten fietsen. Het is een heel fijne locatie. Matthijs loopt naar zijn werk en ik fiets dus het is een goeie locatie voor al het woon-, werk- en schoolverkeer.”

Matthijs: “Je zit midden in de stad, maar wel met dat vrije uitzicht dus en rust. We zouden niet weten waar we liever zouden willen wonen.”

Melanie: “We hebben bewust voor de binnenstad gekozen. Ik vind het heel mooi. Toen we hier gingen wonen ging Matthijs nog met de trein naar het werk. Je kunt lopen naar het station of fietsen. Ik had ook meteen door dat er hele leuke scholen zijn in de binnenstad. Alles is er, mooi groen om langs te lopen, een sportschool en winkels. Ik vind het ideaal.”

Matthijs: “Dat is de luxe dat we op deze plek kunnen wonen. Hier kunnen we ‘the best of both worlds’ hebben. Dat we die rust hebben en de lol van de binnenstad en diversiteit. Het is een mooie binnenstad met een fijne sfeer, veel creatieve mensen en veel ondernemende mensen. Die mix van alles vinden we grote luxe.”

Matthijs: “Ik heb bijna altijd aan het water gewoond en dat vond ik ook echt een grote toegevoegde waarde. Het is zo levendig en mooi dus ja we vinden het fijn om aan het water te wonen.”

Anna: “De eerste boot die kregen we met Sinterklaas.”

Hester: “Drie jaar geleden?”

Anna: “En toen werd die boot gestolen.”

Matthijs: “Maar die hebben we eerst nog een hele zomer heel veel gebruikt.”

Anna: “En toen hadden we nog een tweede boot. Die was niet heel goed, die ging lek, volgens mij. En dit is dus de derde boot.”

Hester: “In groep 8 ging ik elke dag varen na school, maar nu heb ik heel veel huiswerk, dus dan zit ik tot 6 uur op school om huiswerk te maken, dus ja….dan heb je niet zoveel tijd meer om te varen. Wel in het weekend, want dan heb ik nooit huiswerk, dat plan ik zo. Dus in het weekend als we niks te doen hebben dan gaan we varen. Dan heb je toch nog een leuke dag. In groep 8 ging ik altijd met vrienden. Nu doe ik dat niet meer. Nu gaan we met z’n vieren of ik ga met papa.”

Melanie: “De grootste liefde voor het varen komt van Hester en Matthijs denk ik. Anna houdt heel erg van sporten, van atletiek en voetballen.”

Anna: “Ik ben wel eens met vrienden in de boot geweest, maar toen was de boot ongeveer een halve meter van de kant en toen sprong ik. Maar als je afzet dan gaat die boot heel ver naar achter, dus toen viel ik in het water. ”

Hester: “Als we gaan varen zien we ook heel vaak ratten liggen in het water, of dode of levende en ik ben heel bang voor ratten en muizen, dus ik ga echt niet in het water.”

Melanie: “We blijven hier totdat de kinderen uit huis zijn en dan gaan we verder nadenken.”

Matthijs: ” Ja, het is in ieder geval nu niet aan de orde doordat de kinderen happy zijn op hun scholen. Maar ja, soms maken we er wel grappen over. Voordat je het weet woon je je hele leven hier, maar we kijken inderdaad nu niet verder vooruit dat tot eind van de schooltijd van de kinderen.”