Dirk 74 jaar en Wil 72 jaar, Nieuwekade

Dirk: “We zijn wel echte Utrechters en wonen hier nu 22 jaar.

Wil: “Ja jij helemaal, want ik komt uit Zuilen en jij komt van de Bethelehemweg.”

Dirk: “Dat is hemelsbreed zo’n 500 meter hier vandaan in Pijlsweerd. Als jochie zat ik altijd langs de kade, want hier had je die trek- en duwboten liggen en dan zaten we daarop te spelen. Als jochie was ik nooit thuis. Ik was altijd de hort op. Ik was echt een brutaal straatjochie altijd overal in de stad bezig. Bijvoorbeeld bij de kermis helpen opbouwen en als het was afgelopen keken we of we nog een paar centen konden vinden. Als het circus er was ging ik altijd emmers water halen voor de mensen in die woonwagens. Dan kreeg ik vrijkaartjes en nam ik die mee naar huis naar mijn moeder en dan gingen we naar een voorstelling van het circus.”

Wil: “Ik woonde op Zuilen. Ik speelde buiten met vriendinnen en deed slagbal en ballen tegen de muur aan en spelletjes. Ja, altijd bezig. Stoepranden gooien, touwtjespringen, hoelahoepen, maar ik ging nooit uit de buurt. Ik was niet zoals Dirk.”

Dirk: “Ze mocht de stad niet uit van haar vader.”

Wil: “We leerden elkaar kennen op mijn werk.”

Dirk: “Zij werkte bij aannemersbedrijf Van Oord, de baggermaatschappij.”

Wil: “Ik werkte vlakbij het Kromme Rijn zwembad en dan gingen we tussen de middag altijd zwemmen.”

Dirk: “Ik werkte bij Arend en bracht de pakketjes rond en zo kwamen we elkaar tegen en is het begonnen.”

Wil: “Hij kwam bij mij pakkies brengen. Ik was fan van voetbalclub DOS. Ik had zo’n gele sjaal van DOS. En toe zei ie: ‘Ga je een keertje mee.”

Dirk: “Ik voetbalde bij DOS en toen vroeg ik: ‘Zo ben jij een DOS-fan?’. Ik heb niet hoog gevoetbald. Zat gewoon bij de amateurtjes. Dat was in ’67.”

Wil: “Vanaf Van Oord zijn we ook getrouwd. 13 jaar had ik daar gewerkt.”

Dirk: “Voordat we hier kwamen wonen hebben we in Overvecht gewoond en Kanaleneiland. Daarna zijn we naar Maarssenbroek verhuisd en daar hebben we 17 jaar gewoond. We hadden daar een huis met een tuin.”

Wil: “Daar kon onze dochter lekker buiten spelen.”

Dirk: “Later ben ik als buschauffeur bij de GVU gaan werken. Op een gegeven moment werkte ik halve dagen, want ik had last van mijn rug en toen begon ik op een gegeven moment te zeggen van ‘het is hier hartstikke stil in Maarssenbroek en hartstikke doods. Laten we ’s gaan kijken of we weer in Utrecht een huisje kunnen vinden en dat lukte. We liepen een keer te wandelen in de stad en pakten de singel en dit huisje stond leeg. Het was op een zondag en gelukkig hadden we de krant nog niet weggegooid en zagen we inderdaad dit huisje in de woonkrant staan. We hebben meteen de bon ingevuld en in de brievenbus gegooid en een week later kregen we bericht dat we in aanmerking kwamen.

Wil: “We stonden al 7 jaar ingeschreven.”

Dirk: “Toen reden hier nog wel auto’s.”

Wil: “Toen was het een racebaan hier hoor.”

Dirk: “Het was wel thuiskomen. Ik hou van Utrecht.”

Wil: “Het is hier zo gezellig met al die bootjes allemaal. Ik ga nooit weg hier. Met Koningsdag is het altijd gezellig. Heerlijk gezellige mensen hier.”

Dirk: “Met de buren praten over het hekkie in de tuin, de binnenstad, de rust, de sfeer, geen trammelant. Je kan hier lekker voor je deurtje zitten. Zeker afgelopen zomer en toen waren we 50 jaar getrouwd. Heerlijke zomer was dat hier.”

Wil: “Nooit geen last en altijd een praatje maken. Ik voel mij heerlijk thuis hier. We gaan hier nooit weg.”

Dirk: “Als ik ooit een prijsje zou winnen zou ik wel appartementje willen in de binnenstad.”

Wil: “Dan moet ik wel de Dom kunnen zien.”