Ralph 39 jaar, Hedda 38 jaar, Tybalt 4 jaar, Dorian 9 jaar, Midas 6 jaar, Willemsplantsoen

Hedda: “Wij wonen hier sinds 2010, Dorian was 1 jaar oud. We hebben in Groningen gestudeerd en woonden daar middenin het centrum. Daarna zijn we naar Utrecht verhuisd en we wilden weer graag in het centrum wonen. Dat werd de Lange Nieuwstraat. Toen Dorian ging kruipen bleek dat het appartement toch wel wat aan de kleine kant was en toen zijn we gaan zoeken. We hebben toen heel veel bekeken, maar de locatie stond toch wel met stip op 1 en dat was de binnenstad. Dit huis stond al twee jaar te koop.”

Ralph: “Voor ons was dit eigenlijk de perfecte plek. Het enige was dat je wel in een bouwput zat en dat realiseerden we ons wel. Dus we hebben wel gezegd: ‘als we dit doen dan gaan we er ook lang blijven wonen’, want om hier vijf jaar te gaan wonen en dan weer weg te gaan dan zit je alleen maar in de rotzooi.”

Hedda: “We waren ons ervan bewust dat dit een aankoop voor de lange termijn was.”

Ralph: “Er moest best wel veel gebeuren aan het huis en het was natuurlijk crisis in de tijd dat wij het kochten.”

Hedda: “Toen wij het huis kochten lagen de plannen er al voor het herstel van de singel.”

Ralph: “Het was nog niet definitief besloten en de financiering was nog niet rond.”

Hedda: “Het vooruitzicht was wel aantrekkelijk dat de singel weer terug zou zijn hier voor het huis.”

Ralph: “Vanuit ons huis loop je echt overal naar toe, naar het station of naar de stad en dat vonden we heel aantrekkelijk. Het bevalt ook heel goed en de singel hier straks voor de deur is natuurlijk ook een heel mooi vooruitzicht. We zijn ook, zeker de afgelopen twee jaar meegenomen in de plannen en inspraakavonden, dus dan zie je het allemaal steeds meer vorm krijgen. Het is iets om je op te verheugen. Ze zijn nu bezig met leidingen en dat soort dingen en dit najaar gaan ze als het goed is beginnen met de inrichting en volgend jaar gaat het water stromen. Maar wanneer precies weet ik niet. Wij gaan ervan uit dat het eind volgend jaar af is.”

Midas: “Ik vind het leukst dat er een voetbalveld komt. En als de gracht er is gaan we bootje varen.”

Hedda: “De jongens willen graag een trapveldje hier voor de deur en die staat op de tekeningen, dus we hopen dat die doorgaat. We hebben echt geluk gehad, zo voelt het echt. De timing was goed. Als je ziet hoe de huizenmarkt zich heeft ontwikkeld, Dat we op dat moment dit vonden en de energie hadden en zin hadden om dit te kopen voor de lange termijn. We moesten een grote verbouwing doen.”

Ralph: “De kinderen hier in de straat mochten ook meepraten en die hadden dus een pannaveldje ingebracht. In eerste instantie werd dat voorstel van de tafel geveegd, maar toen zeiden een aantal mensen: ‘ja maar wacht even, je kunt kinderen niet inspraak geven en dan zomaar hun suggesties naast je neerleggen’. Vervolgens is er opnieuw naar gekeken en is het toch in de plannen gekomen. Ik vind de diversiteit hier ook leuk. Alle huizen zijn hier verschillend.”

Hedda: “Wat hier leuk is, is dat onze jongens bij één van onze buurvrouwen, die in de 80 is, gewoon aanbellen en dan gaan ze even bij de haar op bezoek en even kletsen. Als we een stukje gaan wandelen lopen we langs de singel naar het Ledig Erf. Soms gaan we daar wat drinken en dan lopen we weer terug.”

Thybalt: “Ik vind het mooi dat we hier wonen.”

Hedda: “Dit is wel een plek waar we blijven, ook misschien wel als de jongens uit huis zijn. Maar zeker tot zolang ik vooruit kan kijken blijven we hier. Verder kijken kan ik nog niet.”